.

.

 خیلی سخته که به خاطر آدمها دلت رو بسوزونی ولی آخرش

بفهمی تنها چیزی که برات مونده یه دل سوخته است

ونیشخندی که سوزانندگانت حواله وجودت می کنن

خیلی سخته وقتی صادقانه دل ببندی بعد بفهمی 

اونی رو که بهش دل بسته بودی یه سراب بوده و بس.

خیلی سخته که خیال کنی خیلی ها دور واطرافتن و بعد ببینی همش خیالات  بوده و تنهاییی،

تنها یار و همدمی بوده که در تو حلول یافته

کاش کسی به خاطرعشق تو رو تحقیر نمیکرد

 کاش این آدما بعد ازمرگت دلتنگت نمیشدن 

و کاش گلهای دسته دسته سر قبرت ، در زنده بودنت هدیه احساسشون بود .

اگر همه در زنده بودن به فکر هم میبودن هیچ وقت دیر نمیشد

واقعا ، ناگهان چقدر زود دیر میشود...